Stop met al die gezondheidspropaganda! Ik wil gewoon lekker eten!

Je kan internet tegenwoordig niet openen en er is wel weer een of andere halve gare bezig om mij een mening op te dringen. Van chips krijg je kanker, van quinoa wordt je slanker. The Green Happiness domineert het nieuws en powervrouw is tegenwoordig een algemeen geaccepteerd woord (waar ik overigens een bloedhekel aan heb). Hou toch eens óp allemaal. Of hou het op zijn minst netjes.

Hoe zijn je ouders groot geworden?

Laat ik het zo stellen, ik heb mijn oma nooit horen zeggen; GEEN RIJST kind, eet paleo, eet koolhydraatvrij, koop quinoa! Mijn oma was tevens niet obese en is op haar 88e overleden. Elke dag stonden er aardappeltjes op tafel en elke dag werd er brood gegeten. Niemand deed aan bikramyoga. Als je wilde sporten ging je gewoon lekker een eindje wandelen of lekker fietsen en als je op je eten wilde letten trok je gewoon die zak snoep niet open. Zo simpel was het. Jonna deed het ook zonder gekke fratsen.

Thank you, social media!

Toen social media een hit werd en iedereen als een malle bikini- en sportschoolfoto’s ging delen kwamen de Fitgirls ten strijde. Om iedereen te laten zien hóe goed ze wel niet bezig waren. Niks mis met een beetje sporten hoor, integendeel! En ik snap heus wel dat je trots bent en je resultaat wil laten zien. Maar deze beelden hebben het vervelende gevolg dat de gemiddelde 16jarige met een gezond gewicht zich een nijlpaard voelt. Tevens kan iedereen – met of zonder hersencellen – vrij eenvoudig een Facebookpagina aanmaken of een platform beginnen waar ze al hun propaganda op kwijt kunnen. Save me, please.

Wat ik dus wil zeggen..die hele health hype loopt een beetje uit de hand

En ik kan het niet genoeg benadrukken, gezond leven is in een wereld vol suikers en vetten hartstikke belangrijk. Maar moet alles overmatig gedeeld worden? Moeten andere mensen die de behoefte niet hebben om zo te leven en zich af en toe vergapen aan een frikandel speciaal gelijk finaal worden afgeslacht alsof ze onderduikers hebben verraden?

Eten is mijn holy grail

Tuurlijk, de kleur van die bietenshake ziet er echt prachtig uit op Instagram, maar ik mag best een keer een glaasje Ice-tea of een McFlurry. En ik ben een echte carblover. Ik heb geen overgewicht en voel me prima. Als ik niet lekker zou kunnen eten zou ik wél ongelukkig zjin. Eten is er om er met volle teugen van te genieten. Wat is er nou heerlijker om na een dag werken een bord pasta weg te werken? Klinkt mij beter in de oren als quinoa (wat overigens meer klinkt als een geslachtsziekte. Just saying).  Wisten mensen tien jaar geleden al wat quinoa was overigens?  (sorry ik vind het een fascinerend voedingsmiddel)

We hebben meer en voelen minder

Tenminste, dit gevoel heb ik. Als kind was ik uren zoet met stoepkrijt en vond ik de rest wel best. Nu kijk ik zestig keer per dag op mijn mobiel of ik echt niets heb gemist en klaag ik ondertussen dat ik weinig tijd meer heb om te tekenen. Digitaal leven heeft echt zijn voordelen, maar ook zeker zijn nadelen. Maar gelukkig ben en blijf je er zelf bij.

Waarom schrijven mensen niet eens wat meer over dingen die ze echt gelukkig maken? Weten we gewoon niet meer hoe we gelukkig moeten zijn? Of gaan we niet meer uit eten, op vakantie, naar het theater, naar een concert? Genieten we niet meer van de natuur omdat er weinig Pokemons in het bos zitten?

Je bent er zelf bij.

Uiteindelijk moet ik me zelf niets aantrekken van alle zinloze propaganda. Maar er staat ZOVEEL stront op internet dat ik het steeds moeilijker vind om me daarvoor af te sluiten. Misschien moet ik een nieuw platform uitdragen. The Black Soul Happiness. Want ik ben verdorven en verrot door al die koolhydraten, maar wel gelukkig.

Wat vinden jullie van deze heisa?