Last Updated on 21 november 2020 by Marleen
Volwassenen en vrienden maken – wat als je een sociale kneus bent? Als kind is het zo makkelijk. Je sluit je aan bij wat snottebellen uit de poppenhoek en voila, je hebt vriendjes en vriendinnetjes. Maar wat nou als je als volwassene ineens weer op een nieuwe plek komt?
Ik ben zoals jullie misschien wel weten zelf 2 jaar geleden voor de liefde verhuisd. Op zich geen méga schokkende afstand (helemaal niet met de auto), maar ik kwam wel in een stad waar ik – naast mijn schoonfamilie – niemand kende. Oh kak, wat nu? Dacht ik. Maar het viel wel mee.
Vrienden maken? Begin op je werk!
Op mijn werk heb ik het geluk dat ik gezegend ben met een clubje gezellige collega’s. Als je daar dus 36 uur per week mee ‘opgescheept’ zit, ben je gelijk niet meer zo lonely. Als je op je werk kan lachen, is dat al een gróót deel van je dag. Hoe pak je dat aan? Begin gewoon eens een gesprekje. Vraag bijvoorbeeld of iemand je favoriete serie óók kijkt of informeer naar een recept bij een collega met een goed uitziende lunch!
Wat ik makkelijk vind aan vrienden maken met volwassenen
Hoe ouder je wordt, hoe beter je eigenlijk weet wat je wel en wat je niet wil. Je zult dus al snel genoeg merken of je iemand écht oké vindt of dat het leuker is ‘als kennis’. (Echt, vraagtekens voor wie ooit het woord kennis heeft uitgevonden. Voor mij is dat echt zoiets als: niet leuk genoeg om vaak mee af te spreken, maar prima als tijdopvulling). Daarnaast heb je een héél leven van elkaar gemist dus elkaar mega-veel te vertellen. Beter.
Wat ik moeilijk vind aan vrienden maken met volwassenen
En hier komt het: kinderen zijn eerlijk. Volwassenen kunnen echt de ballen uit je broek haten maar met je praten alsof je de koningin bent. En dat maakt het wel een beetje lastig. Maar goed, échte oprechte vriendschap komt vanzelf aanwaaien! En je voelt dat wel denk ik, of iemand serieus met je is of dat iemand alleen maar uit beleefdheid aardig doet 🙂
Waar maak je dan vrienden?
Soms lukt het niet op je werk en heb je in je directe omgeving ook niet echt de mogelijkheid om mensen te ontmoeten. Dan kan je altijd nog denken aan vrijwilligerswerk, clubjes, verenigingen, enzovoorts. Tegenwoordig (LANG LEVE 2018) heb je ook superveel apps om vrienden te maken (en dan bedoel ik niet Tinder, maar het ligt er natuurlijk aan waar je op uit bent!). Zonder dat je gelijk 20 perverts achter je aan hebt, haha!
Liefde voor vrienden op afstand
Hoe dan ook, je ‘oude’ vrienden moet je zéker niet vergeten. En hoe leuk is het dat – als ze wat verder weg wonen – je er gelijk een weekendje aan vast kunt plakken? Heb je gelijk een mini stedentrip te pakken! En don’t worry, als je vriendschappen zo sterk zijn dat het écht goed zit, gaan ze je heus niet verlaten omdat je toevallig wat verder weg woont!
En oh ja, de neuroot in mij vindt het stiekem ook wel fijn dat er niet iemand continu aan de deur staat. Onverwachts.
Ben jij een sociaal dier? Heb je veel vrienden? Of vind je het moeilijk om vrienden te maken?
Foto: Shutterstock
15 comments
Ik ben ook voor de liefde verhuisd naar een ander deel van Nederland. Ik denk dat wanneer je een open blik hebt, je vanzelf nieuwe contacten opdoet. En niet elk contact leidt tot een vriendschap maar je moet ergens beginnen! En met het laatste ben ik het zo eens!!
Ik heb geen hele grote vriendenkring, maar genoeg losse vrienden. Ik heb in de laatste jaren ook wel een aantal nieuwe vrienden gemaakt in de buurt. Het is wel een onderwerp waar ik regelmatig over nadenk. Mijn vriend woont 180 kilometer verderop en we denken inmiddels na over samenwonen. Het lastige vind ik dat nieuwe vrienden maken vooral tijd kost. Een leuk persoon is meestal niet 1,2,3 een vriend, maar dat moet -logisch- groeien. Dat lijkt me best lastig als jij zelf ‘op zoek’ bent, terwijl iemand anders voor jouw gevoel zijn vriendenkring al rond heeft.
Ik heb het zelf een beetje andersom: ik woon nog in hetzelfde dorp, maar meerdere vriendinnen zijn naar heel andere plekken verhuisd. Best lastig! Zelf merk ik wel dat het soms makkelijker is om nu vrienden te maken, omdat, zoals jij ook omschrijft, je meer ervaring hebt en ook veel meer te bespreken hebt. Aan de andere kant is mijn meest dierbare vriendin toch wel die ene vriendin die ik al vanaf de kleuterklas ken. Dat blijft toch het bijzonderst.
Ik kan niet zeggen dat ik echt vrienden heb gemaakt in Nijmegen tot nu toe. Vind het toch wel lastiger naarmate ik ouder word. Ik heb leuke collega’s maar die zie ik toch echt als collega’s, niet mensen waar ik gezellig buiten het werk wat mee afspreek dus. De mensen die ik als vrienden beschouw wonen in Gorinchem en het is altijd extra feest als we elkaar zien. Meestal met een logeerparty er aan vast 🙂
Ik ben een beetje van beiden 🙂 Ik vind het ontzettend leuk met vriendinnen, maar vind het ook heerlijk om even niets te hoeven en zeker niet iemand onverwachts voor de deur te hebben. Teamsport en werk hebben mij zeker geholpen!
Ik vind het moeilijk om vrienden te maken omdat ik te wantrouwig ben geworden. Ik ben gepest geweest en ik hou daar nog steeds een trauma aan over. Ik denk snel, meent die dat of zegt die dat gewoon om mij te intimideren. Echt verschrikkelijk vind ik dat soms. De vrienden die ik nu heb kan ik op 1 hand tellen, maar heeft daar gelukkig niets mee te maken. We worden gewoon ouder en volwassener. De één is al getrouwd en heeft al kindjes, de ander is andere oorden gaan opzoeken enz. Kortom, we groeien allen uit elkaar.
Ik heb niet veel vrienden, maar de vrienden die ik heb zijn wel echt goede vrienden. Ik moet zeggen dat ik daar wel meer waarde aan hecht dan een hoop losse kennissen. Via mijn blog ook een goede vriendin leren kennen en nog een vriendin hier in de buurt. Super leuk! Waar dat bloggen wel niet goed voor is. 😉
Ik kan mijn vrienden op èèn hand tellen en dat vind ik prima. Mijn vriend heeft dan bijvoorbeeld weer heel veel vrienden vanuit het dorpje waar hij is opgegroeid en ziet die ook wekelijks.
Ik vind het wel lastig om vrienden te maken, heb er niet veel in de buurt, maar dat is oke, het is genoeg. Ik heb ook niet per se de behoefte aan meer vrienden. Ik sta er wel voor open hoor, maar als het niet komt is het ook goed.
Ik heb het probleem dat ik gewoon niet zoveel mensen echt leuk vind. En ik ben niet van de oppervlakkige contacten. Best irritant hoor, ik wou dat ik sociaal iets makkelijker was!
Lastig hoor, als volwassene vrienden maken. Maar ik moet inderdaad misschien wel gewoon op m’n werk beginnen! Ik heb zat leuke collega’s waar ik misschien ook na werktijd wel mee kan afspreken 🙂
Ik vind het nu veel lastiger dan toen. Ik heb zes goede vrienden en die ken ik allemaal van school en studeren. Maar moet ook zeggen dat de behoefte naar nieuwe vrienden er niet echt is, hoewel er wel steeds meer vrienden verder weg gaan wonen. Het is dat ik redelijk op mezelf ben, anders was het denk ik best moeilijk geweest.
Ik heb vriendinnen door het hele land zitten. Daarom zien we elkaar niet heel vaak, daar zijn onze levens ook te druk voor, de ene met kleine kinderen en de ander met al grote kinderen en ga zo maar door, maar we gaan wel elk jaar een weekend weg. En dat zijn afschuwelijke weekenden, als in: heerlijk. Onmisbaar. Het hoeft niet elke dag, ik zou ook niet weten hoe ik dat zou moeten inpassen, een dag heeft maar 24 uur.
Liever een paar goede vrienden, dan een hele hoop oppervlakkige vrienden. Het is wel lastiger afspreken, wanneer iedereen in de kinder krijgen fase zit. Spontaan afspreken is er niet meer bij. Dat vind ik wel jammer
Leuk om te lezen. Zo heb ik 7 jaar in Dordrecht gewoond, flink uur rijden van wat ik kende en dus mijn vriendjes. Ik snap dat dat best lastig is voor je, om even gezellig bij te beppen wil je niet altijd in de auto springen. Ik moet zeggen dat ik geen moeite doe om vrienden te maken, ik probeer er voor open te staan en wat spontane, leuke connecties te maken. Soms lukt dat aardig haha! Al beschouw ik een boel van jullie ook als digitale vriendinnen, hihi!
Comments are closed.